Savoir Vivre w drzwiach - co warto wiedzieć?

Przepuszczanie w drzwiach

To, że mężczyźni w przejściu zawsze ustępują pierwszeństwa kobietom, jest zasadą wydawałoby się niepodważalną. Warto jednak podkreślić, że zasada wcale nie obowiązuje zawsze - jest bowiem uzależniona od okoliczności. W sytuacji, gdy drzwi otwierają się do wewnątrz, mężczyzna może, a nawet powinien przejść przez nie pierwszy i przytrzymać je kobiecie.

Okazuje się to szczególnie istotne w miejscach, gdzie drzwi są masywne, ciężkie i łatwo się zamykają – próba uchylenia ich, aby przepuścić partnerkę, mogłaby skończyć się dość niefortunnie...

W sytuacjach zawodowych towarzyska zasada „panie przodem” również może zostać złamana. Przełożony może, ale nie musi przepuszczać w drzwiach swoich podwładnych płci pięknej. Panowie na wyższych stanowiskach i tak często ustępują pierwszeństwa paniom, jednak warto podkreślić, że nie jest to bezwzględna zasada savoir vivre – nie należy się więc oburzać, jeśli stanie się inaczej.

Pozostając przy relacjach biznesowych, należy pamiętać, że wpływ na pierwszeństwo ma nie tylko ranga, ale także stopień znajomości miejsca, w jakim się znajdujemy. Oczywiście wypada przepuścić w drzwiach naszego klienta – to wyraz szacunku i gotowości do współpracy. Taki gest może jednak jednak wiązać się z jego poczuciem zagubienia w nowym pomieszczeniu (np. kiedy trzeba zapalić w nim światło). Wówczas regułę tę warto zmienić.

Co ciekawe, zwyczaj przepuszczania kobiet w drzwiach nie jest uniwersalny – w niektórych kulturach może wręcz zostać uznany za impertynencję. W przypadku kontaktów z kontrahentami zagranicznymi warto więc zwrócić na to szczególną uwagę. Bizneswoman z jednego z krajów Europy Zachodniej zapewne nie będzie zachwycona takim gestem…

Warto też wspomnieć, że w dobrym tonie jest zawsze przepuszczanie w drzwiach osób starszych.

Zasada pierwszeństwa

A co, kiedy w drzwiach mijają się osoby wychodzące i wchodzące do pomieszczenia? Tu, zgodnie z z prawami logiki, rozwiązanie jest dość proste: ruch ten porządkuje zasada pierwszeństwa dla wychodzących. Przecież to właśnie oni, wychodząc, niejako „zwalniają miejsce” dla wchodzących (choć nie w każdej sytuacji ma to znaczenie).

Nie powinniśmy jednak stosować tej reguły zbyt sztywno – istnieją wszak okoliczności, w których warto od niej odstąpić. Jeśli do budynku wchodzi na przykład osoba starsza lub z małym dzieckiem, wypada pozwolić jej wejść w pierwszej kolejności.

Pukanie do drzwi

Choć wydaje się to naturalnym, nabytym już w dzieciństwie odruchem, pukanie do drzwi w biurach i urzędach budzi pewne kontrowersje. Jego przeciwnicy uważają, że to zbędna czynność, bo przecież i tak, będąc w pracy, jesteśmy do dyspozycji innych i takie anonsowanie swojego nadejścia nie jest konieczne, zwłaszcza, kiedy w tym samym pomieszczeniu pracuje kilka osób.

Zwolennicy pukania do drzwi uważają to za grzeczność i chęć „ostrzeżenia” o swoim nadejściu. Podręcznik savoir vivre przychyla się bardziej do ich zdania – w większości sytuacji wypada zapukać. Nigdy nie mamy przecież pewności, czy osoby siedzące w pomieszczeniu nie omawiają właśnie ważnej strategii lub spraw poufnych.

Bezwzględnie, bez żadnych odstępstw, trzeba za to pukać do gabinetu szefa i wszystkich osób wyższych od nas rangą, a także do pomieszczeń, do których wchodzi się pierwszy raz i nie wie się, kogo się tam zastanie.

Chcąc postępować zgodnie z zasadami savoir vivre, musisz zawsze pamiętać, że reguły te nie są sztywne i ich interpretacja powinna zależeć od okoliczności, w jakich się znajdujesz. Priorytetem powinna być chęć okazania życzliwości i szacunku innym ludziom sprytnie połączone z myśleniem praktycznym. To nie takie trudne!